ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ. ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ (3-10-2010). ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ; ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ;
Η ένσταση ακούγεται εύλογη, αλλα δέν είναι. Θα προσπαθήσομε να υποδείξομε εδώ οτι, αντιθέτως, τώρα είναι ευκαιρία να πιάσομε τον ταύρο απ΄ τα κέρατά μας. Οι έμμονες πλημμύρες στην Κεντρική Ευρώπη κι οι έμμονες πυρκαγιές στην Νότια Ευρώπη (στατιστικώς προβλεπόμενες απ΄ τα μαθηματικά προσομοιώματα της κλιματικής αλλαγής) δοκιμάζουν ήδη τα όρια των τοπικών Οικονομιών. Ενώ οι πλημμύρες του Πακιστάν είναι μια οικονομική πρόκληση σε παγκόσμια κλίμακα. Ηδη, μεγάλες διεθνείς Τράπεζες και μεγάλες Ασφαλιστικές κι Αντασφαλιστικές Εταιρείες, έχουν επανειλημμένως συμμετάσχει (απ΄ το 1995) σε ειδικά οργανωμένες Συναντήσεις-των, με μοναδικό θέμα τις επι των αγορών συνέπειες των απειλουμένων μεγαπτωχεύσεων, εξαιτίας της κλιματικής ανασφάλειας στα Τρόφιμα, στο Νερό και στην Υγεία. (Και δέν έχουν ακόμη αρχίσει να λογαριάζουν τις συντριπτικές συνέπειες της βαθμιαίας ανόδου της στάθμης της θάλασσας.)
Τί είναι όλες αυτές οι δυσθεώρητες (έως ανέφικτες) δαπάνες που θα κληθούνε να πληρώσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας; Μήν κάνομε την πάπια· είναι κεφαλαιοποιημένο όλο το επι έναν αιώνα αχρεωστήτως δαπανηθέν απ΄ τους πατεράδες και τους παππούδες-μας κόστος κατανάλωσης περιβαλλοντικών αγαθών. Τώρα που φράκαρε ο Πλανήτης, τώρα πληρώνουμε. Απλά πράματα. [...]
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο πατώντας ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου